Er is ontzettend veel geweld in Mexico. Cijfers plakken op al de moorden en feminicides lijkt onbegonnen en vaak ook nutteloos werk. Want soms zijn cijfers niet eens te vatten.
Meer dan honderd duizend mensen verdwenen? Wie kan er zich iets bij voorstellen? Gruwelijker wordt het heel even als je weet dat er meer dan vijftigduizend lijken liggen te wachten in koelkamers. Wachten op wat? Een identificatie? Ja, en dan?
Somme politieke en gerechtelijke autoriteiten vinden dat het genoeg is geweest. Ze denken dat er geen oplossing is, wellicht, of dat het handiger is de lijken gewoon te laten verdwijnen.
Zo de Procureur van deelstaat Morelos. Er zijn onlangs honderdtwintig lijken gevonden in een massagraf van mensen naar wie geen enkel onderzoek werd gedaan. De familie werd dan ook niet verwittigd. Het waren niet enkel slachtoffers van ruzies tussen criminele bendes, maar ook slachtoffers van verdwijningen, mensen van wie de identiteit wel degelijk was bekend.
Of met andere woorden zelfs de gerechtelijke autoriteiten zijn mee schuldig aan de lange lijst van misdaden in dit land.
Deze week werd ook weer een ‘zoekende moeder’ vermoord, de groep van vrouwen die zelf op zoek gaan naar hun vermiste zoon, vader of man…
Als denkt het allemaal wel te hebben gehad, nee, het kan nog altijd een graadje erger.