Manuel Zelaya, Rafael Correa, Fernando Lugo, Luiz Inácio Lula da Silva, Dilma Rousseff, Evo Morales, Álvaro García Linera, Jorge Glas en vandaag Cristina Fernández de Kirchner. Dit is het lijstje van Latijnsamerikaanse leiders die het slachtoffer waren of zijn van gerechtelijke stappen, ‘lawfare’, een manier om overjaarse militaire staatsgrepen te vermijden en politici via de rechtbank of het parlement buiten spel te zetten.
Vier dagen lang zijn in Buenos Aires en diverse provincies grote betogingen georganiseerd in solidariteit met vice-President Cristina de Kirchner. Ze wordt beschuldigd van ‘misbruik van overheidsfondsen’ waartegen twaalf jaar gevangenisstraf en levenslang verbod op openbare functies wordt geëist.
Sinds 2019 werd tegen Cristina Fernandez en twaalf andere personen een rechtszaak ingesteld omdat tijdens haar presidentschap 51 contracten voor wegenwerken, dit is 85 % van alle contracten in de sector, zijn toegekend aan éénzelfde bedrijf in de thuisprovincie van de Kirchners, Santa Cruz. Maar dit is een regionaal bedrijf dat daardoor ook lage prijzen kon aanbieden, aldus de verdediging. En bewijzen dat er iets is fout gelopen zijn er niet.
Vóór de hoorzitting die gepland was voor dinsdag 23 augustus werd de strafmaat bekend gemaakt en werden plots nieuwe elementen aan het dossier toegevoegd. De vice-President vraagt daarom de mogelijkheid om haar verklaring uit te breiden, maar dat wordt haar geweigerd.
Als antwoord gaf Cristina een lange en harde toespraak vanuit haar kantoor in de Senaat. Ze weerlegt in detail alle beschuldigingen en het gevolg zijn dagenlange protesten. De rechter toont federale contracten die nog dateren uit de tijd van President Menem, toen Nestor Kirchner gouverneur van Santa Cruz was. Hij toont foto’s van onverharde wegen in de provincie. Maar Cristina toont foto’s van ex-President Macri die voetbal speelt met de rechters!
Dit is duidelijk een geval van ‘lawfare’ zeggen de verdedigers van Cristina. In 2023 zijn er opnieuw Presidentverkiezingen en men wil haar buiten spel zetten.
Het zijn harde tijden in Argentinië, al decennialang. Cristina’s overleden man en ex-President Nestor Kirchner bracht begin van de eeuw wat stabiliteit, voerde een sociaal beleid en kon de problemen met de schuldenlast grotendeels oplossen. Na zijn dood werd Cristina twee keer tot President verkozen. De rechterzijde kwam opnieuw aan de macht in 2015 en President Macri sloot met het IMF een nieuwe megalening af van 44 miljard USDollar. Waar dat geld naar toe is weet niemand. Er wordt momenteel onderhandeld met het IMF dat uiteraard opnieuw harde voorwaarden voor besparingen stelt.
Cristina is het oneens met haar vroegere bondgenoot, de huidige President Alberto Fernandez, over een nieuw akkoord met het IMF.
Dat is wat er in hoofdzaak op het spel staat voor de Presidentsverkiezingen van 2023. Er spelen ook economische belangen mee. ‘Argentinië heeft energie voor de hele wereld’, zei de V.S.-ambassadeur op bezoek in Patagonië. Argentinië is op zoek naar investeerders. Cristina is nog erg populair. Maar voor alle duidelijkheid: dit is Argentijnse politiek, Washington kijkt toe en probeert te beïnvloeden. Het trekt niet aan de touwtjes.