Je hebt soms een aha-Erlebnis, maar zo bijzonder is dat niet. En als je onderzoek doet, vindt je soms teksten die precies in dezelfde richting gaan als wat je zelf aan het schrijven bent. En heel soms kom je analyses tegen die bevestigen wat je al twintig jaar lang probeert te zeggen.
Zo’n momenten zijn goud waard. Ik had er net zo een, met een analyse van Development Pathways van de manier waarop de Wereldbank positieve concepten een geheel nieuwe betekenis geeft, zodat ze toch maar in haar kraam zouden passen. ‘Progressief universalisme’, zegt de Bank, en ze beweert dat dit ‘targeting’ is, armoedegericht werken met een middelentoets! Ze ondertekent een gemeenschappelijke tekst met de Internationale Arbeidsorganisatie en werkt precies in de tegenovergestelde richting.
‘Armoedegerichte uitkeringen zijn universeel’, zegt de Bank. Als newspeak kan dat tellen. ‘De aanpak van de Wereldbank is misleidend en druist in tegen een sociale bescherming op basis van rechten’, aldus de analyse.
Het staat er echt, zwart op wit. Helaas mag je dit in academische kringen niet zeggen. Alles wat neigt naar kritiek, al vloeit die rechtstreeks voort uit je analyse, wordt ‘opiniërend’, ergo niet-academisch, genoemd.
Voor iedereen die geïnteresseerd is in armoedebestrijding, ongelijkheid en sociale bescherming is deze paper zeer aanbevolen lectuur. En bewijst eens te meer hoe belangrijk een vertooganalyse kan zijn. Internationale instellingen goochelen met betekenissen.
Het deed zo’n deugd dit te lezen!
https://www.globalsocialjustice.info/2022/10/08/can-a-leopard-change-its-spots/