Auteur: Admin

Nee, bedankt!

De geopolitieke machtsverhoudingen zijn aan het schuiven, en dat heeft zo zijn gevolgen.

Voor de onderhandelingen van de Europese Unie met de landen van Mercosur (Argentinië, Brazilië, Uruguay, Paraguay) bijvoorbeeld. In feite werd er al in 2019 een akkoord gesloten, maar dat werd nog steeds niet ondertekend, omdat men er in Zuid-Amerika niet echt gelukkig mee is. En nu werd opnieuw om uitstel gevraagd door President Lula da Silva van Brazilië.

Ook de geplande top tussen de Europese Unie en de landen van CELAC (Latijns Amerika en de Caraïben) loopt niet zoals gewenst in Brussel. Het Spaanse voorzitterschap van de Raad wilde er graag de Oekraïense President Zelensky bij om die andere landen te overtuigen van hun noodzakelijke steun voor de oorlog tegen Rusland. Nee bedankt, zeggen ze ginder, wij nemen geen standpunt in in dat conflict. Geen Zelensky dus.

Men zal er moeten mee leren leven, op geen enkel ander continent loopt men nog gedwee aan het handje.

Die videospelletjes toch …

Duizenden mensen gearresteerd, duizenden auto’s in brand gestoken, winkels geplunderd, een burgemeester belaagd, erg veel ‘vuurwerk’… De rellen van de afgelopen dagen in Frankrijk zijn niet min.

De aanleiding is niets anders dan de moord op een zeventienjarige jongen in Nanterre, neergeschoten bij een controle van de verkeerspolitie. Het filmpje van het gebeuren is erg duidelijk: van enige zelfverdediging is geen sprake. Je hoort de politieman zelf zeggen: je krijgt een kogel in je kop. En zo gebeurde.

Bij dergelijke dramatische gebeurtenissen verwacht je wat bezinning, introspectie bij politie en politici. Hoe kon zo iets gebeuren? Waarom zoveel geweld?

Veel sociologisch onderzoek is zelfs niet nodig. De situatie in de banlieues is gekend, de discriminatie, het racisme, de uitzichtloosheid van deze jongeren. En vooral, elk van die jongens moet vandaag denken: dat had ik kunnen zijn die werd neergeschoten.

Een goed rapport over een ander stedenbeleid werd enkele jaren geleden gewoon in de onderste la gelegd.

En de President die het hoogste en laatste woord heeft, die het contact met ‘het volk’ wil herstellen na de rampzalige pensioenhervorming, weet het: deze jongens spelen hun videospelletjes na. Daadkracht! Repressie! Moraliteit! En zonder twijfel denk hij ook nog: Beschaving!

Is er iets veranderd de afgelopen honderd jaar?

En wie heeft hier baat bij, wat dacht U?

Klein en dik? Armoezaaier!

Het is de prijs van armoede en bijna-armoede, dalende inkomsten, hogere inflatie, wegvallende uitkeringen.

Een groot deel van de bevolking, in alle Europese landen, moet een steeds groter deel van het inkomen uitgeven aan voeding, goedkoop eten dus met veel kalorieën en een lage voedingswaarde.

Dat heeft gevolgen: mensen worden dikker en kinderen groeien niet zo snel.

In het Verenigd Koninkrijk zijn de kinderen nu al de kleinste van heel Europa en de kleinere gestaltes werden vastgesteld vanaf 2014.

Binnenkort kan je sociale klassen herkennen aan de gestalte van mensen: klein en dik? Dan ben je een armoezaaier …

Blijf bij ons!

Vandaag 22 juni begint in Parijs een topvergadering waar over klimaat, veel geld en ontwikkeling wordt gesproken. Allemaal agendapunten die ook bij de V.N., de G20, de G7, de OESO en zelfs bij BRICS worden besproken.

Waarom dan?

Blijkbaar krijgt het Westen het warm. Er moeten dringend nieuwe beloften en liefst brood op de plank komen want het mondiale Zuiden heeft genoeg van parole, parole, parole …

De Top in Parijs: Blijf bij ons! (uitpers.be)

Geloof???

Kijk, van dit soort boodschappen word ik toch wel boos. ‘Belief in solidarity’, waarin dat geloof in zijn religieuze betekenis moet worden begrepen. Op zoek gaan naar ‘religiously inspired solidarity’ in ‘modernizing post-secular contexts’.

Dit is volkomen naast de kwestie. Dit is bewijzen dat men het begrip ‘solidariteit’ niet eens begrijpt. Dat men het in verband brengt met naastenliefde en liefdadigheid.

Solidariteit is per definitie wederkerig. Het is het resultaat van een politieke beslissing om te zorgen voor elkaar. Niet om te zorgen voor ‘de ander’, want ‘die ander’ zal ook zorgen voor jou.

Dat is het basisbeginsel van onze sociale zekerheid: een horizontale en gestructureerde solidariteit van allen met allen. Omdat we een samenleving zijn en dat willen blijven.

Dit heeft niets maar dan ook niets met religiositeit te maken, van welke aard ook. Het heeft ook niets te maken met ‘de kwetsbaren’ in onze samenleving.

Wat is trouwens een ‘post-secular context’? De groep ongelovige mensen neemt toe, wereldwijd. De groep staat op nummer twee, na de christenen, maar vóór moslims en hindoes. Gelukkig maar.

Maar goed, Universitair centrum Sint-Ignatius, Antwerpen. Ze blijven proberen.