Auteur: Francine Mestrum
Het ergste moet nog komen!
IMF: Het ergste moet nog komen!
In zijn nieuwste rapport over de wereldeconomie is het IMF bijzonder pessimistisch, en dat is niet gebruikelijk.
2022 komen we nog wel door, aldus de instelling, maar 2023 wordt bijzonder moeilijk. Dat geldt in eerste instantie voor de energiecrisis in Europa.
World Economic Outlook, October 2022: Countering the Cost-of-Living Crisis (imf.org)
Viktor Orban …
was op bezoek in Berlijn en sprak er met Angela Merkel en met Olaf Scholtz.
Met Angela Merkel zou er geen oorlog zijn gekomen, aldus Orban, en wellicht heeft hij gelijk.
Ethische miljardairs?
Ze bestaan gewoonweg niet. Ook al spenderen ze miljoenen aan liefdadigheid, het blijven kruimeltjes die structurele oplossingen in de weg staan. Ondertussen brengen diezelfde miljardairs ontzettend veel schade aan het leefmilieu. Gewoon onverantwoord. Gewoon misdadig.
Een toekomst voor de sociaal-democratie?
“I do not think that a Third Way social democratic movement will ever be able to forward the interests of labor. Not because they are compromising with capital — compromises with capital have been a central part of classical social democracy as well — but because they surrendered to capital. They forgot that in order to make compromises you need at least two things: a direction – so that you know where you are heading and how compromises get you in that direction; and strength – that is, an organized and self-conscious working class. The Third Way social democrats actively disengaged and demobilized their working class bases.”
https://thenordicmodel.substack.com/p/pelle-dragsted-on-the-future-of-socialism
Een interessant gesprek met Pelle Dragsted van ‘The Nordic Model’ over de toekomst van de sociaal-democratie en ja, het socialisme.
Volgerns de auteur gaat het niet over een keuze tussen ‘socialisme’ en ‘kapitalisme’ aangezien deze twee vormen nooit in zuivere vorm bestaan, maar over een verstandige keuze voor een hybride systeem.
Want waar het over gaat is de verdediging van de belangen van werkende mensen.
Een aanrader.
De vlekken van de luipaard
Je hebt soms een aha-Erlebnis, maar zo bijzonder is dat niet. En als je onderzoek doet, vindt je soms teksten die precies in dezelfde richting gaan als wat je zelf aan het schrijven bent. En heel soms kom je analyses tegen die bevestigen wat je al twintig jaar lang probeert te zeggen.
Zo’n momenten zijn goud waard. Ik had er net zo een, met een analyse van Development Pathways van de manier waarop de Wereldbank positieve concepten een geheel nieuwe betekenis geeft, zodat ze toch maar in haar kraam zouden passen. ‘Progressief universalisme’, zegt de Bank, en ze beweert dat dit ‘targeting’ is, armoedegericht werken met een middelentoets! Ze ondertekent een gemeenschappelijke tekst met de Internationale Arbeidsorganisatie en werkt precies in de tegenovergestelde richting.
‘Armoedegerichte uitkeringen zijn universeel’, zegt de Bank. Als newspeak kan dat tellen. ‘De aanpak van de Wereldbank is misleidend en druist in tegen een sociale bescherming op basis van rechten’, aldus de analyse.
Het staat er echt, zwart op wit. Helaas mag je dit in academische kringen niet zeggen. Alles wat neigt naar kritiek, al vloeit die rechtstreeks voort uit je analyse, wordt ‘opiniërend’, ergo niet-academisch, genoemd.
Voor iedereen die geïnteresseerd is in armoedebestrijding, ongelijkheid en sociale bescherming is deze paper zeer aanbevolen lectuur. En bewijst eens te meer hoe belangrijk een vertooganalyse kan zijn. Internationale instellingen goochelen met betekenissen.
Het deed zo’n deugd dit te lezen!
https://www.globalsocialjustice.info/2022/10/08/can-a-leopard-change-its-spots/