Politiek betekent: keuzes maken. En daarom is het allerbelangrijkste in de politiek de begroting die men wil besteden aan diverse beleidsterreinen. En waar het geld daarvoor vandaan moet komen.
Neem nu social beleid. Hoeveel mogen de pensioenen kosten? Als iedereen het erover eens is dat de pensioenen in ons land te laag zijn, mag er dan geen hoger percentage voor worden uitgetrokken? Of gezondheidszorg, of onderwijs? Vreemd genoeg blijken zowat elle regeringen in de hele wereld het moeilijk hebben om voor hun bevolking een faire sociale bescherming uit te bouwen om iedereen een waardig leven te kunnen bieden.
Idem met het klimaatbeleid. De rijke landen beloven en beloven en komen nooit hun beloften na.
Enkele weken geleden vertelde het Britse The Economist ons trouwens dat we een keuze moeten maken! Of social beleid, of klimaatbeleid! Waarom toch? Gezondheidszorg of pensioenen op een onbewoonbare planet heeft inderdaad weinig zin, maar waarom zouden we niet én een leefbare planeet én een goede sociale bescherming kunnen hebben?
Trouwens, hoe komt het toch dat er voor defensive nooit dat soort gevaarlijke afwegingen wordt gemaakt? Deze week vergadert de Navo in Vilnius en President Macron kondigt naar aanleiding van de quatorze juillet een verhoging van het defensiebudget voor de komende zes jaar met 40 % aan! Veertig procent! En betere pensioenen kunnen niet? Of een beleid voor de armzalige banlieues?
Wereldwijd gaat nu jaarlijks meer dan tweeduizend miljard Euro naar defensie, schrijft Le Monde.
Trouwens, de groenen die zo sterk achter het noodzakelijke klimaatbeleid staan, zeggen die iets over defensie?
Zoals gewoonlijk wil de Wereldbank ons gerust stellen: defensie-uitgaven hebben geen invloed op de welvaart, zo wordt gesust.
Wel kiezen tussen sociaal en milieu, maar defensie valt tussen de plooien. Rare mensen, die politici.
