Op zondag 2 oktober kiest Brazilië een nieuwe President. Wordt het publiekslieveling Lula, gevolgd door protest en mogelijk een staatsgreep door die andere kandidaat, de extreem-rechtse huidige President Jair Bolsonaro?
Lula ligt voorop in de peilingen, maar een vlotte transitie wordt het zeker niet.
Ik heb het altijd een vreemde redenering gevonden, dat punt van die afhankelijkheid. We waren fout ons zo afhankelijk te maken van Russisch gas. Hoezo?
Is het dan beter afhankelijk te zijn van Qatar? Van Azerbeidian? Van de V.S.? Europa heeft zelf nauwelijks energie, behalve de erg vervuilende steenkool en bruinkool en de gevaarlijke kernenergie.
Uiteraard moet er volop geïnvesteerd worden in hernieuwbare, groene energie: windmolens, zonne-energie, geothermie… maar zover zijn we nog niet en ondertussen zitten we letterlijk in de kou.
Bovendien, geopolitiek bekeken, is het voor een vreedzame wereld niet beter dat we allemaal een beetje afhankelijk zijn van de ander? Dat niemand de ander echt in gevaar kan brengen zonder zelf gevaar te lopen? Is dat trouwens niet wat met de sancties tegen Rusland is gebeurd? Wij sanctioneren, zij draaien de kraan dicht. Wat een onzin!
Vandaag beseffen we meer dan ooit hoe kwetsbaar we zijn en hoe het spierbalrollen ons allesbehalve verder helpt. Sabotage van de pijpleidingen! En morgen van de internetverbindingen? Ik weet het, Elon Musk heeft een satellietalternatief. Willen we dan van hem afhankelijk worden?
Vandaag staat er geopolitiek en economisch erg veel op de helling. Het begin van een ernstig debat hierover heb ik nog niet gehoord.
Op donderdag 22 september 2022 deed de Bijzondere Rechtbank die moest oordelen over de misdaden van de Rode Khmer in Cambodja, de deuren definitief dicht.
De laatste veroordeelde was de 91-jarige Khieu Samphan, één van hun leiders. De gruwel is lang geleden maar moet niet vergeten worden.
door Freddy De Pauw
Een politieke erfgename van Mussolini’s fascisten wordt volgende week wellicht premier van Italië, een kernland van de EU, lid van de G7. Ze heeft de EU volkomen gerustgesteld, onder haar zal Italië in de Europese pas lopen. Wat zij in Italië zelf doet, haar zaken. Postfasciste of niet? Op artistiek Italiaanse wijze laat ze vele interpretaties toe. Maar laten we niet rond de pot draaien: mogelijk stemt zondag een kwart van de Italianen welbewust voor een politica van het hedendaags fascisme. Niet dat van de zwarthemden, gewoon racistisch “hard rechts”, aangepast aan het hedendaags kapitalisme – het neoliberalisme in crisis.
Lees het volledige artikel op Uitpers:
“De weefnijverheid hier is geweldig vervallen en de armoede is zeer groot. Bendes bedelaars, van Gent en elders, lopen uitgehongerd rond. Er zijn mensen die doodvallen in de straten, want eetwaar kan de gewone mens niet betalen. De boeren moeten alles goed bewaken, omdat er zoveel gestolen wordt … hele huishoudens zijn uitgestorven van de honger en de tyfus. Ook in Knesselare zijn er in twee, drie jaar tijd al meer dan vijfhonderd dood, meestal arme mensen en kinderen. Er wordt te weinig uitgedeeld, maar de armenbesturen kunnen niet volgen…”
(Januari 1848, oud-burgemeester van Zomergem)
“Te lage lonen? Nee. Te hoge huren? Te dure levensmiddelen? Dat zit er wel voor iets tussen, maar de echte kanker van de werkende klasse is haar zedenbederf, de dronkenschap waaraan zij zich in ’t algemeen overgeeft”
(Chambre de Commerce van Brussel)
(Uit : Kats ! van Johan Wambacq, p. 184-185)
1979
