EVP en LGTB?

Tijdens een verkiezingsdebat in de Europese Unie, waarop Ursula von der Leyen verklaarde dat ze kon samenwerken met de uiterst rechtse Georgia Meloni, omdat die pro-EU, pro-Navo en pro-Oekraïne was, vroeg de journalist:

  • Mevrouw Meloni’s standpunt over LGTB stoort U niet?
  • Ik heb daar een heel andere benadering van
  • OK, maar het is geen rode lijn voor U
  • Ik heb het niet over fracties, ik spreek over parlemlentsleden in verschillende fracties. We weten nog niet hoe die fracties zullen gevormd worden, vandaar dat je duidelijk voor principes moet kiezen

Besluit van een verslaggever: alle begrip voor wie dit niet begrijpt; één mogelijke positieve interpretatie is dat Ursula denkt dat de leden van Fratelli d’Italia in het EP wel LGTB-rechten respecteren en dus mogelijke partners kunnen worden; een minder positieve interpretatie is dat ze niet wil antwoorden omdat LGTB-rechten helemaal geen rode lijn vormen voor Ursula’s partij, de EVP

Nee, bedankt!

De geopolitieke machtsverhoudingen zijn aan het schuiven, en dat heeft zo zijn gevolgen.

Voor de onderhandelingen van de Europese Unie met de landen van Mercosur (Argentinië, Brazilië, Uruguay, Paraguay) bijvoorbeeld. In feite werd er al in 2019 een akkoord gesloten, maar dat werd nog steeds niet ondertekend, omdat men er in Zuid-Amerika niet echt gelukkig mee is. En nu werd opnieuw om uitstel gevraagd door President Lula da Silva van Brazilië.

Ook de geplande top tussen de Europese Unie en de landen van CELAC (Latijns Amerika en de Caraïben) loopt niet zoals gewenst in Brussel. Het Spaanse voorzitterschap van de Raad wilde er graag de Oekraïense President Zelensky bij om die andere landen te overtuigen van hun noodzakelijke steun voor de oorlog tegen Rusland. Nee bedankt, zeggen ze ginder, wij nemen geen standpunt in in dat conflict. Geen Zelensky dus.

Men zal er moeten mee leren leven, op geen enkel ander continent loopt men nog gedwee aan het handje.