Duizend miljard USDollar, een rond cijfer, dat wel: dat is wat multinationals in 2019 overschreven naar belastingparadijzen, afgenomen van de winst die ze niet in eigen land maakten.
Zucman en Wier, bekend van hun onderzoek naar belastingontwijking, stelden ook vast dat in de periode van 2015 tot 2019 de winst van multinationals sterker steeg dan de mondiale winstcijfers in het algemeen.
Het verlies dat werd geleden door de nationale vennootschapsbelasting steeg van 9 naar 10 %.
Het aandeel van multinationals in belastingparadijzen bleef constant op 37 %.
Het gebeurt niet meer zo vaak dat iemand zo helder de theoretische mantra’s van het liberalisme bepleit. Extreme rijkdom zou de armoedebestrijding ten goede komen! Filantropie is daarom beter dan belastingen die toch maar verspild worden in een bureaucratisch staatsapparaat. De rijken redden de wereld!
Maarten Boudry kan het!
Waarom er dan toch nog één miljard echt arme mensen zijn in de wereld die bovendien honger lijden, dat blijft een raadsel. Want er zijn heus héél veel filantropen die wat kruimels van de tafel laten vallen. De grote zorg van deze rijke lieden is echter hoe ze die andere 99 % van hun rijkdom prettig kunnen besteden. Gelukkig wordt hen hulp geboden, zie ‘LuxuryLaunches’, een ‘award winning website with the best of luxury products’!
Ga echt eens kijken, ik raad het eigenlijk vooral arme mensen aan, zij die hun stroom en hun gas en hun huur niet meer kunnen betalen. Zij vallen geheid op de knieën uit dankbaarheid voor zoveel moois!
On the barricades of Paris on 14 October 1793, Pierre Gaspard Chaumette, the president of the Paris Commune who himself fell to the guillotine to which he sent many others, quoted these fine words from Jean-Jacques Rousseau: ‘When the people shall have nothing more to eat, they will eat the rich’.
Ze zouden het zo graag zelf willen geloven, de miljardairs. Maar … lees dit even:
“What a year for crypto it’s been, and it’s still only November. I cannot tell you how much I am looking forward to reading the Michael Lewis book on Sam Bankman-Fried and the FTX drama. Presumably, the man they call SBF first appealed to Lewis because it fit into his favored narrative of “how one clever guy overcame the idiocy of the crowd,” but now it has become so much more interesting.
A lot has been written on this saga already, but I think the most amazing piece I’ve read remains this bonkers “spotlight” feature from Sequoia, the venture capital company which invested in SBF’s companies, and which SBF then invested in (an endearingly circular relationship, which may be of interest to regulators). If read at face value, it gives the impression that SBF is the closest thing to Jesus that Earth has hosted for years. I could quote all of it, but I’ll content myself with a couple of snippets.
